ಬಣ್ಣದ ಲೇಖನಿಯ ಹುಡುಗ

ಬೆರಗು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದ ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡುತಾ,

ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಲೆಖನಿಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಮಾರುತಾ,

ಕೊರಳಿಗೆ ಕಾರ್ಡು ಧರಿಸಿ ಠೀವಿ ಯಿಂದ ನಡೆಯುವವರ ಬಳಿ ಒಡುತಾ,

ನನ್ನ ಮಾತು ಕೀಳೆಂದು ಮೂಕವಾಗಿ ತೋರಿಸಿ ಹೇಳುತಿದ್ದ ।।

ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ ಈ ಲೇಖನಿಯನ್ನು, ನನ್ನ ಈ ಹೊತ್ತಿನ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿ,

ನನ್ನ ಕೂರಿಸಿ,ಓದಿಸಿ, ಊಟ ಹಾಕು ವವರಾರು ಇಲ್ಲ,

ನನ್ನ ಕೊಳಕು ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸಲು, ಬೇರೆ ಬಟ್ಟೆಯಿಲ್ಲ,

ಹಾಗೆಂದು ನಾ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುವುದಿಲ್ಲ,ನಾನು ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿ ।।

ಅವನ ಕಂಗಳ ಈ ಮೂಕ ಮಾತನ್ನು ಯಾರೂ ನೋಡುತಿಲ್ಲ,

ಕೀಲಿಮಣೆ ಯಲ್ಲಿ ಕುಟ್ಟುವ ಇವರಿಗೆ ಲೇಖನಿ ಬೇಡೆಂದು ಇವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ,

ಆದರೂ ಅವರಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಕಾಣುವ ಇವನು,

ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ದಿನ ನಾನು ಹೀಗೆ ನಡೆದುಬರುವೆ ಎಂಬ ಆಶಯ ।।

ಈ ಅನವರತ ಆಶಯ ಫಲಿಸಲಿ,

ಅವನ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಲೇಖನಿಗಳು,

ಅವನ ಬಾಳನ್ನು ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿ ಬರೆಯಲಿ,

ಅವನ ಕಣ್ಣಿನ ಭಾಷೆಯು ಕಾರ್ಡು ಧರಿಸುವವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿ ।।

ನವೀನ

ಮನ್ವಂತರದ ಕವಿತೆಗಳು