ಯುಗದ ಆದಿ

ನಿಲ್ಲದೆ ಚಲಿಸುವ ಕಾಲದ ಆದಿ ಕಂಡೆಯೇನು,

ನಾ ಕಾಣದ್ದ , ಮಾವಿನ ಮರ ಕಂಡು ಚಿಗುರೈತೆ ನೋಡ,

ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಹೊಂಗೆ ಹಲಸು ಮೈ ತುಂಬಿ ಹಾಡಿತ್ತು ಕಾಣ ,

ಈ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಅದಾವ ಮಹಾನುಭಾವ ಯುಗಾದಿ ಎಂದ, ಕೇಳಿ ನೋಡ ।।

ಅವನ ನೆನೆದು ಕಾಲ ಚಕ್ರಕ್ಕೆ ಮೈ ಒಗ್ಗಲಿ ಎಂದು,

ಎಣ್ಣೆ ಸ್ನಾನವ ನಾ ಮಾಡಿರುವೆ ,

ಸಾಗುವ ಹಾದಿಯ ಸುಖ ದುಃಖಗಳ ಸಮನಾಗಿ ಕಂಡು ,

ಬೇವು ಬೆಲ್ಲದ ಸವಿಯ ನಾ ಸವಿದಿರುವೆ ।।

ಎಳೆ ಮಂದಿಯೆಲ್ಲಾ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟಾರ,

ಹಳೆ ಮಂದಿಯಲ್ಲ ಹೋಳಿಗೆ ಊರಣ ತಟ್ಟಾರ ,

ಹಳೆ ಎಲೆಯಲ್ಲ ಉದುರಿ ಹೊಸ ಚಿಗುರು ಮೂಡ್ಯಾವ ,

ಮನೆ ಮನದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಹರುಷ ಕಂಡಾವ ।।

ಹಳೆಯ ಜಡವ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ತೊಯ್ದು ,

ಹೊಸ ಅಂಗಿಯ ಹೊಸತನವ ತೊಟ್ಟು,

ಬಾಳಿನ ಹರುಷದ ಬೆಲ್ಲಕೆ ಶ್ರಮದ ಬೇವನ್ನು ತಿಂದು ,

ನೆಮ್ಮದಿಯ ಹೋಳಿಗೆಯಿಂದ‌ ಬಾಳು ನಡೆಸುವಂತೆ ಸಾರುತ್ತಿದೆ...

ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲೆರ ನೆಚ್ಚಿನ ಯುಗಾದಿ ||

ನವೀನಸ್ಫೂರ್ತಿ

ಮನ್ವಂತರದ ಕವಿತೆಗಳು